Wie ben ik nu eigenlijk?

Steeds vaker hoor ik deze vraag terug bij mensen om me heen. En dat is niet zo vreemd in deze hectische wereld waarin we leven. Alles gaat snel – soms té snel – en het is gemakkelijk om het contact met jezelf kwijt te raken. Je doet wat er van je gevraagd wordt, je leeft op de automatische piloot, en voor je het weet ben je de verbinding met je eigen kern verloren. 

Ook ik ben lange tijd van mezelf verwijderd geweest. Ondanks dat ik opgroeide met liefdevolle ouders, heb ik als kind niet alles meegekregen wat ik nodig had. Dat leidde ertoe dat ik ging pleasen, vaak zonder dat ik me daarvan bewust was. Ik wilde gezien worden, erbij horen, geen ruzie veroorzaken of verlaten worden. Maar ondertussen voelde ik me vaak niet thuis in deze wereld – eenzaam en onbegrepen. 
 
Lange tijd wist ik niet waar dat gevoel vandaan kwam. Tot ik in aanraking kwam met boeken, teksten en opleidingen die me inzichten gaven. Ik begon mezelf beter te begrijpen en te helen. Het stille, verlegen meisje dat moeite had haar vinger op te steken, veranderde langzaam maar zeker in iemand die haar stem durft te gebruiken, zelfs als dat betekent dat ik een andere weg bewandel dan de meeste mensen. 
 
Tijdens mijn reis kwam ik iemand tegen die mij echt zag – iemand die me liet voelen dat ik goed genoeg ben zoals ik ben. Die erkenning gaf me de ruimte om te groeien en te bloeien. Het hielp me om oude overtuigingen los te laten en steeds meer mezelf te worden. Vandaag de dag durf ik mijn praktijk neer te zetten en mijn innerlijke drijfveer te volgen. Niet alleen in mijn werk, maar ook in mijn dagelijks leven neem ik nu mijn plek in – met zachtheid én kracht. 
 
Soms heb je iemand nodig die even met je meeloopt. Iemand die je helpt om weer thuis te komen bij jezelf. Die reis is niet altijd gemakkelijk, maar brengt je uiteindelijk bij meer rust, vertrouwen en zelfliefde. 
 
Voel jij dat het tijd is om dichter bij jezelf te komen? Dan nodig ik je van harte uit. Je bent welkom.